- упкалаш
- -ем хватать (схватить) с жадностью. Тӱкыжӧ уло – ӱшкыж огыл, упкала – огеш тем, еҥлан пуа – шке канаш кая. Тушто. Есть рога, но не бык, хватает – не насыщается, даёт человеку – сам идёт отдыхать. – Шойыштат! Тый опкынла чылан аҥажым упкалет. Н. Лекайн. – Врёшь! Ты, как алчный, все наделы (букв. наделы всех) хватаешь!
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.